Wykonywanie działalności związanej ze stosowaniem aparatury RTG jest dopuszczalne po spełnieniu określonych w przepisach wymagań dla zapewnienia bezpieczeństwa ludzi oraz ochrony środowiska. Głównym dokumentem narzucającym schemat działań w ww. zakresie jest ustawa z dnia 29 listopada 2000r. - Prawo Atomowe (Dz. U. z 2021 poz. 1941) oraz szereg aktów wykonawczych.

Pierwszym etapem na drodze do uzyskania zezwolenia na uruchomienie i stosowanie aparatu rentgenowskiego jest wykonanie projektu osłon stałych. Dokumentacja projektowa zawiera obliczenia ochronności stałych osłon budowlanych oraz stolarki drzwiowej i okiennej dla pomieszczenia, w którym wykorzystywane ma być urządzenie rentgenowskie. Otrzymane wyniki konfrontuje się następnie z wymaganiami określonymi w Rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 21 sierpnia 2006 r. w sprawie szczegółowych warunków bezpiecznej pracy z urządzeniami radiologicznymi (Dz. U. 2006 nr 180, poz. 1325). Projekt w dwóch egzemplarzach wraz z pismem przewodnim składa się do zaopiniowania w odpowiednio terytorialnej Wojewódzkiej Stacji    Sanitarno-Epidemiologicznej (placówki medyczne) lub w przypadku weterynarii w Państwowej Agencji Atomistyki. Po uzyskaniu pozytywnej opinii odpowiedniego organu nadzorującego (najczęściej ma to miejsce w ciągu maksymalnie 30 dni) można przejść do kolejnego etapu ubiegania się o zezwolenie.

Działalność wymagająca zezwolenia nakłada na jednostkę organizacyjną także konieczność opracowania i wdrożenia systemu zarządzania jakością. Jest to zbiór dokumentów, które dokładnie opisują warunki pracy z urządzeniem radiologicznym oraz narzucają podział obowiązków osób odpowiedzialnych za obsługę i nadzorowanie urządzenia. Dokumenty Systemu Zarządzania Jakością są weryfikowane przez organy nadzorujące daną placówkę i przez cały okres użytkowania sprzętu muszą być na bieżąco sprawdzane i aktualizowane (w większość przypadków pieczę nad tym sprawuje Inspektor Ochrony Radiologicznej). Prócz ww. dokumentów, konieczne jest także dopełnienie formalności ze strony osób mających obsługiwać sprzęt RTG t.j. przygotowanie aktualnego zaświadczenia o zdolności do pracy w narażeniu na promieniowanie jonizujące (w pieczątce lekarza orzekającego konieczna jest literka „J”) oraz certyfikatu potwierdzającego zdanie egzaminu w zakresie ochrony radiologicznej pacjenta. Jednostka organizacyjna ubiegająca się  o wydanie zezwolenia zobligowana jest również do przedstawienia dokumentu z pomiarem skuteczność wentylacji t.j. zapewnieniu min. 1,5 – krotnej wymiany powietrza na godzinę w pomieszczeniu z aparatem RTG (pomiary te powinny być wykonywane raz w roku).

Kiedy wszystkie formalności po stronie jednostki organizacyjnej są już dopięte (został zaopiniowany projekt, opracowany system zarządzana jakością, zgromadzone wszystkie dodatkowe dokumenty) i sama placówka gotowa do  przyjmowania pacjentów, można przejść do ostatniego punktu czyli złożenia wniosku o wydane zezwolenia na uruchomienie i stosowanie aparatu RTG oraz wniosku na uruchomienie pracowni RTG. Z wnioskiem do odpowiedniego organu występuje kierownik jednostki. W odpowiedzi na wniosek odbywa się kontrola, podczas której przedstawiciele organu wydającego zezwolenie oceniają stan ochrony radiologicznej na miejscu w jednostce i na tej podstawie oraz po uwzględnieniu zgromadzonych dokumentów wydają wymagany dokument.